ROK 2012 ROKIEM JANUSZA KORCZAKA
"Dziecko nie dopiero będzie, ale już jest człowiekiem,
nie ma dzieci, są ludzie"
Pamięć o Korczaku
Janusz Korczak był wielkim przyjacielem dzieci. Nie tylko je kochał i był dla nich dobry, lecz je szanował i przyznawał im prawa równe prawom dorosłych. Uczył także dzieci, że nie tylko prawa mają, lecz i obowiązki. Jego bohaterowie król Maciuś i Kajtuś zapominają o tym i źle się kończą ich losy. Janusz Korczak był jedną z najpiękniejszych postaci wśród polskich pedagogów i pisarzy. Całe życie poświęcił dzieciom. Dlatego stawiamy mu pomniki, nazywamy jego imieniem szkoły i szpitale. Na pozór pozostał po nim w Treblince tylko symboliczny kamień z napisem: „Janusz Korczak (Henryk Goldszmit) i dzieci”, a naprawdę - pamięć serdeczna w ludzkich sercach i myślach. Zawsze pamiętajcie o Januszu Korczaku - może nawet najpiękniejszej, najszlachetniejszej postaci w naszej literaturze. Oddał dzieciom wszystko, także własne życie. Nie ma Go wśród żyjących, ale jest wśród nas, obecny poprzez swoje mądre książki.
Gdyby wziąć wszystkie uśmiechy dziecięce,
uśmiechy kwiatów i uśmiechy ptaków,
uśmiech poety i uśmiech lekarza –
powstałby wiersz o Januszu Korczaku.
Wiersz o człowieku, co w czasach ciemności,
na obłąkanym z nienawiści świecie,
miał jasne serce i miał jasne myśli,
wiersz o człowieku, co kochał dzieci.
Stefania Ney (Grodzieńska):
"O Januszu Korczaku"
Polecane linki:
http://www.brpd.gov.pl/
http://2012korczak.pl/node