Świadomość odrębności i tożsamości narodowej kształtowane są nie tylko poprzez język, historię i przynależność terytorialną, ale również przez tradycję, obyczaje i zespół wspólnie wyznawanych wartości. Wśród symboli związanych z tożsamością narodową nieodmiennie wymienia się trzy: flagę, godło i hymn państwowy. Dobrze jednak pamiętać, że nie możemy ograniczać się tylko do tej triady, gdyż poza jej obrębem istnieje jeszcze wiele elementów, które mogą zaświadczyć o naszym narodowym dziedzictwie. A wśród nich poczesne miejsce zajmują polskie tańce narodowe.
Tańce narodowe są ściśle związane z kulturą danego narodu, są reprezentatywnym nośnikiem jego tradycji, historii i, nierzadko, charakteru. Ponadto jednoczą społeczność, są powodem dumy, budują poczucie przynależności. Poznawanie tańców narodowych otwiera nasze oczy, umysły i serca na piękno otaczającego nas świata. Ale – co ważne – to poznawanie dziedzictwa kulturowego świata warto zacząć od poznania tego, co nam najbliższe.
Na lekcjach wychowania fizycznego dziewczęta poznały podstawowe kroki i figury poloneza. Polonez to jedyny taniec, próbujący jeszcze istnieć w przestrzeni towarzyskiej. Jego ceremonialny charakter wpisuje się w bale „studniówkowe”. Udało się nam również stworzyć prosty układ choreograficzny.
Małgorzata Podgórska
Wioletta Sikorska